Dragan Uzelac

ALBERTA HUNTER (1895. - 1984.)

Alberta Hunter (1895. - 1984.) bila je blues i jazz pevačica, tekstopisac koja se proslavila tokom harlemske renesanse. Njezina cvatuća karijera u Sjedinjenim Državama i Evropi trajala je osam decenija.

Alberta Hunter rođena je u Memphisu, Tennessee. Njezin otac, Charles Hunter, bio je Pullman Porter, ali ju je odgojila samohrana majka Laura Peterson, sluškinja. Provodeći detinjstvo obeleženo siromaštvom, Hunterova je u mladosti odlučila zarađivati za život. Negde između 11. i 15. godine, Hunterova je uverila učitelja da je odvede u Chicago gde je čula da pevači mogu zaraditi i do 10 dolara nedeljno. Došavši u Chicago, Hunterova je živela s prijateljicom svoje majke sve dok nije našla posao guljenja krompira za pansion u zamenu za 6 dolara nedeljno te sobu i hranu. Kad je bilo moguće, slala bi novac majci. Odlučna da postane pevačica, Hunterova se odevala u odeću koja će je činiti starijom. Uspešno je iskoristila priliku za pevanje 1911. u bordelu Dago Franks, uz pomoć seksualnih radnica. Ljudi su počeli primećivati njezin talenat i 1914. mentor joj je bio jazz pijanista Tony Jackson. Kako je rastao njezin ugled, rasle su i njezine prilike. Panama Club, klub samo za belce, angažovao je kao kabaretsku pevačicu i plesačicu. Hunterin veliki uspeh dogodio se 1917. kada je počela pevati u Dreamland Cafeu zajedno s Kingom Oliverom i njegovim bendom. Potpisala je petogodišnju saradnju s Dreamlandom, zarađujući 35 dolara nedeljno.

Cakewalkers may come and cakewalkers may go,

But listen to me tell you 'bout a couple I know,

High stepping pair, I say they're there,

When they're out for business, not a soul can compare!

Here they come, those strutting syncopators,

Going some, look at those demonstraters,

Talk of the town, Green and Brown,

Picking 'em up and laying 'em down!

Prancing fools, that's what I'd like to call 'em,

They're in a class all alone,

The only way for 'em to lose is to cheat 'em,

You may tie 'em but you'll never beat 'em,

Strut their stuff, they don't do nothing diff'rent,

Cakewalking Babies from home!

Za razliku od ostalih blues pevača koji su nastupali u vodvilju, Albertin blues imao je kabaretski uticaj. Jedinstveni stil Alberte Hunter u bluesu proizašao je iz njezine neverovatne sposobnosti da improvizuje tekstove, dodajući melodijske i tekstualne obrte. Potpisala je za izdavačku kuću Black Swan, a njezina prva snimka bila je How Long, Sweet Daddy, How Long? 1921. Do kraja 1922. Hunterova je snimila četrnaest pesama. Dok je živila u Chicagu, Hunterova se 1919. udala za Willarda Saxbyja Townsenda, ali njih su se dvoje rastali nekoliko meseci kasnije. Hunterova je uvek tvrdila da ona i Townsend nikada nisu konzumirali brak. Imala je zapravo vezu s Lottie Tyler, nećakinjom komičara Berta Williamsa. Tylerova je putovala u Evropu s Hunterovom kasnih 1920-ih i njih su dve ostale bliske sve do Tylerine smrti. Alberta je svoju romantičnu vezu s Tylerovom i drugim ženama držala u tajnosti, nikada javno ne priznavši da je lezbejka.

Nakon što je njezin razvod okončan 1923., Hunterova se preselila u New York, gde je neko vreme živela s Tylerovom. Iako je već bila poznata pevačica i tekstopisac, Hunterova je postigla daljni uspeh svojom koautorskom pesmom Down-Hearted Blues koju je otpevala Bessie Smith i koja je postala nacionalni hit. Alberta Hunter je 1927. krenula na evropsku turneju i dobila glavnu ulogu Queenie u londonskoj produkciji Show Boat (1928). Kad se Hunterova vratila u Sjedinjene Države, putovala bi između New Yorka i Chicaga, snimajući i nastupajući u oba grada. Ponovno je otišla u Evropu 1933. zbog boljih mogućnosti koje su crnački zabavljači imali u poređenju s onima u Sjedinjenim Državama. Dok je bila u Londonu, pojavila se u filmu Radio Parade 1935, gde je Albertina scena bila jedini deo filma snimljen u boji. Veći deo 1930-ih provela je radeći u Evropi do izbijanja Drugog svetskog rata, nakon čega se vratila u Sjedinjene Države. Hunterova se prijavila da zabavlja trupe u jedinici United Service Organization (USO) tokom rata. Njezin poslednji nastup u USO-u bio je za generala Dwighta D. Eisenhowera u junu 1945. godine.

Gee, but it's hard to love someone

When that someone don't love you

I'm so disgusted, heart-broken too, I've got the downhearted blues

Once I was crazy about a man, he mistreated me all the time

The next man I get he's got to promise to be mine, all mine

'Cause you mistreated me and you drove me from your door

You mistreated me and you drove me from your door

But the Good Book says you reap just what you sow

'Cause I'm trouble, just like I've had it all my days

Sometimes I think trouble will follow me to my grave

Now I ain't never loved but three men in my life

I ain't never loved but three men in my life

There's my father, my brother, and the man that wrecked my life

Well it may be a week, and it may be a month or two

All those days you turned from me, honey, it's comin' back home to you

I've got the world in a jug, and the stopper right there in my hand

I've got the world in a jug, and the stopper in my hand

You want me to quit it, papa, you've got to come under my command

Tokom svog uspeha, Hunterova se jako brinula o svojoj majci. Povukla se iz pevanja nakon što joj je 1955. umrla majka. Lažirajući dokumente i lažući o svojim godinama, Hunterova je postala medicinska sestra. Najpre kao volonter u bolnici za bolesti zglobova u Harlemu, zatim kao praktična medicinska sestra u bolnici Goldwater na ostrvu Roosevelt u New Yorku. Godine 1977., nakon 20 godina karijere, Hunterova je dosegla dob za penziju od 70 godina, iako je zapravo imala 82 godine. Slučajno, Hunterova je ponovno otkrivena 1977. nakon što je prisustvovala zabavi svoje prijateljice Mabel Mercer i počela pevati gostima zabave. To je dovelo do šestonedeljnog angažmana u Cookeryju u Greenwich Villageu koji je započeo u oktobru 1977. Filmski reditelj Robert Altman ubrzo je naručio Albertu Hunter da snimi soundtrack za film Remember My Name. Nastavila je nastupati i snimati sve do svoje smrti 1984. u dobi od 89 godina.

U oktobru 1968. Hunterovoj je odana počast u Memphisu, gde je u celom Tennesseeju proglašen Dan Alberte Hunter. Alberta Hunter primljena je u Blues Hall of Fame 2011. i Memphis Music Hall of Fame 2015.